Black and white

امشب برای اولین بار یه فیلم سیاه و سفید عهد عتیق رو تو سینما دیدم: نوتوریوس. دیگه مجبور باشی فارسی بنویسی خوب اینطوری می شه دیگه. یه لحظه وسط فیلم برگشتم عقب و نگاه کردم عین تو فیلما بود، این مدلیا که خیلی وقت پیشا تازه فیلم و سینما اومده بود تو یه اتاق مستطیلی رو صندلی می نشستن و یه فیلم سیاه و سفید تازه صامت هم نگاه می کردن... فقط دود سیگار نبود و کلاه و لباس های قدیمی که دیگه بشه خود خودش. خیلی باحال بود، فیلم هم فیلم خوبی بود مثل همه ی فیلم های این جناب هی استرس داشتی که چی می شه الان. انگار نه انگار که مال شصتاد و پنج سال پیش بود. آفرین راضی بودم.. هی اومدیم با دوستم نشستیم بازیگراشو از تو اونترنت در آوردیم دیدبم همشون سال هاست به رحمت خدا رفتن. همون خدایی که چی؟ حسین سپهوند و چی؟ آره خلاصه همین دیگه گفتم بیام منتشر کنم این خبر مهم و که گفته باشم هی هر روز تجربه های جالب به زندگی ما افزوده میشه، و فقط اوناییش منتشر می شه که تو پیش نویس دلمون نمونده باشه... یکی مثل این پست که پارتیش کلفت بود اومد و زودی رفت. قسمت شه همه یه بار لااقل یه فیلم سیاه و سفید تو سینمای چهار دیواری ببینین و حالشو ببرن، اگه با کلاه شاپو کت شلوار مشکی و لباس تنگ پف پفی زنونه ی قدیمی و سیگار هم باشه که دیگه وا ویلا...ا

پ.ن. فیلم کاملش هم تو همون لینک بالا هست میشه آنلاین دید ولی تو خونه :دی