Tuesday, November 23, 2010

Impulsive

دیدی بعضی ها همچین پالسی ان؟ یه جوری انگار زرتی رفتارشون عوض میشه. سر هیچ و پوچ. کافیه بهشون یه چیزی بگی که احیانا بر حسب یه احتمال دور بدشون بیاد. کلا تریپ عوض میشه. یه جور دیگه میشن اگه خیلی بخوان رعایت کنن تازه اگه تو رو دوست خودشون حساب کنن سعی می کنن ساکت باشن و حرفی نزنن وگرنه گچ می گیرن هیکلتو. نه خداییش دیدی؟ حتما دیدی دیگه از این جور آدما همه جا هستن. تازه این یه فقره از تریپاشونه. یه مدل دیگه هم دارن که کلا دو سه روز صامت میشن. یا اینکه مثلا با یه حرف کوچیک رفتارشون عوض میشه. می گم رفتار منظورم واقعا یارو اصلا کلا تا یه مدتی گه میشه نمیشه طرفش رفت. تا دیروز آدم مهربون و خوش اخلاق و از این موارده بعد یهو نمیدونی چی میشه از این رو به اون رو میشه. مشکل هم اینجاست که نمی دونی مشکل از کجاست از یارو اِه، از اون کسیه که بش چیزی گفته، از دور و برشه یا از فکرهاییه که میاد تو سرش. یکی از این بزرگان اهل خرد یه بار یه جایی یه چیزی گفته بود خورد به گوشمون از این قرار: اصولا نود و نمی دونم چند درصد از فکرهایی که باعث ناراحتی آدم ها میشه مربوط به اتفاقاتیه که هیچ وقت نیفتاده یا هرگز اتفاق نمی افته. بد نیست آدم یه جورایی حواسش به کاراش باشه انقدر هم پالسی نباشه. نمیدونم البته شاید به خاطره اتفاقاتیه که تا اون روز واسشون افتاده و شخصیتشون و شکل داده. بندگان خدا گناهی ندارن بالاخره زمان می بره آدم شن
هیچی دیگه همه ی اینا رو گفتم که بگم من یکی از همون آدمام

No comments: