Wish for 1932-1

آدم های پر توقع، آدم های تو خالی، آدم هایی که فقط انتظار دارن ازت، آدم های تخمی که نمی دونن تخمی ان، آدم های تخمی که می دونن تخمی ان، آدم های اشتباهی، آدم های سوء تفاهمی، آدم های پر طمطراق، اونایی که فقط ادعاشون میشه بدون آگاهی از چیزی، یا آدم های چس در واقع، آدم هایی که ازت انتقاد نمی کنن ولی پشت سرت می رینن بهت، آدم هایی که معقول نیستن، آدم هایی که تو رو اون طور که هستی نمی خوان و اون طور که خودشون می خوان باید باشی تا بخوانت، آدم هایی که فکر می کنن خیلی کلفتن اما تو یه بحث پنج دقیقه ای منطقی در می مونن و فقط از حواس پنج گانه کمک می گیرن، آدم هایی که فقط رشد کردن و بزرگ نشدن، آدم هایی که عقلشون به چشمشونه، آدم هایی که همیشه فکر می کنن درست ان، همون کج ها که خیلی کم درست در میان انگار تخمشون رو کجکی کاشته باشن، آدم هایی که به تغییر اعتقادی ندارن، آدمهایی که انگشتشون همیشه رو به دیگرانه نه هرگز رو به خودشون، آدمهایی که فکر می کنن تو تخمی و کجی ولی بهت نمی گن فقط تو ذهنشون نگه می دارن، آدم هایی که تعارف دارن و خودشون نیستن، آدمهایی که امروز می گن من اینجوری ام و از فردا هر روز خودشون رو نقض می کنن روزی چند بار، آدم های طبل وار، آدم های فقط شبیه انسان، همونا که فرق آدم و انسان و نمی دونن و فکر می کنن اشرف مخلوقاتن، آدم های تخمی، نچسب، تقلبی، رنگارنگ، دو رنگ، سه رنگ، آدم هایی که آدم از بودن کنارشون لذت نمی بره. همین آدم ها که همه جا هم هستن. آرزو می کنم این آدم ها رو کمتر ببینم تو سال جدید، کمتر لازم باشه باهاشون صحبت کنم. نه اینکه خودم اینجوری نیستما، خودم هم خیلی موقع ها یکی از همین آدم هام، برای بقیه هم ارزو دارم از من گونه ها کمتر ببینن و زندگیشون پر رونق تر بشه تو سال جدید. ...ا

پ.ن. من دیگه از این سال ها و آرزوهای تقلبی خسته ام، برای من هر روز یک سال جدید شروع میشه، والسلام یه آرزوی دیگه هم دارم تو پست بعدی